நீலகிரி: ‘மரத்திற்குப் பின்னால் யானையே நின்றாலும் தெரியாது’ – ஆபத்தான காட்டு வழியில் பயணிக்கும் ஆஷா பணியாளர்கள்

தோடர் பழங்குடி பெண்ணான ஜாக்குலின் செல்வகுமாரி, 23 மந்துகள் (தோடர் கிராமங்கள்) மற்றும் பழங்குடி அல்லாத சில பகுதிகளுக்குமான கிராம சுகாதார செவிலியராகப் பணியாற்றி வருகிறார். உதகையில் வசிக்கும் இவர் செல்லும் பல பழங்குடி கிராமங்களுக்கு பேருந்து வசதியில்லை. காட்டுப்பாதையில் நடந்துதான் செல்ல வேண்டும்.

”நான் போகும் மந்துகள் எல்லாமே காட்டுக்குள்தான் உள்ளன. அதற்கு நடந்து செல்லும்போது, 2 முறை புலியைப் பார்த்திருக்கிறேன். காட்டுமாடுதான் ஆபத்தானது. எப்போது எப்படித் தாக்குமென்றே தெரியாது. அதனால் இரவாகி விட்டால் பல நாட்களில் கிராமத்திலேயே தங்கிவிடுவேன். பல நாட்களில் எனது கணவரை அழைத்துக் கொண்டு போய் வருவேன்.” என்கிறார் ஜாக்குலின் செல்வகுமாரி.

இவரைப் போலவே, இருளர் பழங்குடி பெண்ணான சிவகாமி, முதுமலை புலிகள் காப்பகத்துக்கு உட்பட்ட பகுதியிலுள்ள குரும்பர்பாடி, குரும்பர்பள்ளம், தக்கல் உள்ளிட்ட 5 பழங்குடியின கிராமங்களுக்கான ஆஷா ஊழியராகப் பணியாற்றி வருகிறார். இவரும் 2 முறை யானை தாக்குதலில் இருந்து தப்பியுள்ளார். இவர் செல்லும் ஒரு கிராமம், செங்குத்தான பாறைகள் நிறைந்த மலையுச்சியில் உள்ளது. மற்றொன்றுக்கு ஆற்றைக் கடந்து செல்ல வேண்டும். மழைக்காலங்களில் அந்த ஆற்றில் வெள்ளம் வேகமாகச் சென்றால் அங்கு செல்வதற்கு வேறு பாதைகள் எதுவும் கிடையாது. கயிறு கட்டியே கடந்து செல்ல வேண்டும்.

சிவகாமி செல்லும் சில கிராமங்களுக்கு பிபிசி தமிழ் உடன் சென்று கள ஆய்வு செய்தது. கோடை துவங்கியுள்ள இந்த காலகட்டத்தில் பல பகுதிகளில் கடும் வறட்சி நிலவுகிறது. வெயில் கொளுத்துகிறது. ஆற்றில் சிறிதளவே தண்ணீர் சென்றது. அதைத் தேடி காட்டுயிர்கள் வருவதால், அவற்றின் நடமாட்டம் அதிகமிருப்பது நன்றாகவே தெரிந்தது. காமன் லங்கூர் எனப்படும் குரங்குகள், காட்டுமாடுகள் மற்றும் மான்கள் நடமாடும் பகுதிகளைக் கடந்து சிவகாமி, இயல்பாக நடந்து தன் பணிகளை மேற்கொண்டார்.

”மூங்கில் காடுகளில் யானைகள் நிற்பதே தெரியாது. கவனிக்காமல் சென்றால் சிக்கல்தான். இங்கே கரடிகள் தொல்லையும் அதிகம். ஆற்றில் வெள்ளம் அதிகமாகும்போது, கணவரின் துணையுடன் கயிறு கட்டி கடந்து செல்வேன். பல நாட்களில் இரவு நேரங்களில் பிரசவ வலி என்று அழைப்பார்கள். உடனே மசினகுடிக்குச் சொல்லி ஆம்புலன்சை வரவழைத்து, நள்ளிரவில் நடுக்காட்டுக்குள் சென்று, பெண்களை அழைத்துச் சென்று மசினகுடி ஆரம்ப சுகாதார நிலையத்தில் பிரசவம் பார்த்துள்ளோம்.” என்றார் சிவகாமி.

குரும்பர்பள்ளம் என்ற கிராமத்துக்குச் சென்ற சிவகாமி, அங்கே சிலருக்கு இரத்த அழுத்தம், சர்க்கரை அளவைப் பரிசோதித்து மருந்துகளைக் கொடுத்தார். அங்குள்ள பல பெண்களுக்கு பரிசோதனைகள் செய்து, உணவு முறையை சொல்லிக் கொடுத்தார். சில குழந்தைகளுக்கு கட்டிகள், காயங்களுக்கும் மருந்துகளை வழங்கினார்.

பிபிசி தமிழிடம் பேசிய பழங்குடியினப் பெண் அம்பிகா, ”நாங்களாக எங்கும் சென்று இரத்த அழுத்தம் பார்ப்பதில்லை. எங்களில் பலருக்கு அது குறைவாகவும், அதிகமாகவும் இருப்பது இவர்கள் செய்யும் பரிசோதனையில்தான் தெரியவந்தது. மருந்து கொடுத்தார்கள். இப்போது எல்லாமே கட்டுப்பாட்டிற்கு வந்துவிட்டது. எங்களைப் போன்ற கிராமவாசிகளுக்கு இவர்கள் செய்வது பேருதவிதான்!” என்றார் .

சர்க்கரை நோயால் உயிருக்கு ஆபத்தான நிலையில் இருந்த பழங்குடியான ஈரன், தற்போது ஓரளவுக்கு நடமாடும் நிலைக்கு முன்னேறியிருப்பதற்கும், தனக்கு வீடு தேடிக் கொண்டு வந்து கொடுத்த மருந்துகள்தான் காரணமென்று பிபிசி தமிழிடம் தெரிவித்தார்.

”இப்போது நாங்கள் எடுக்கும் பரிசோதனையால்தான் இரத்த அழுத்தம், சர்க்கரை, இரத்த சோகை உள்ளிட்ட பாதிப்புகள் இருப்பது தெரியவந்தது. நாங்கள் இடைவிடாமல் மருந்து கொடுப்பதாலும், டாக்டரிடம் அழைத்துச் சென்று சிகிச்சை தருவதாலும் பலரும் நன்றாக இருக்கின்றனர்.” என்கிறார் சிவகாமி.