COP29: டிரம்ப், அஜர்பைஜான் – இந்த ஆண்டு காலநிலை மாநாடு சர்ச்சையாவது ஏன்?

பொதுவாக, உலக நாடுகளின் அதிபர்களும் பிரதமர்களும் இந்த உச்சி மாநாட்டின் துவக்க நாளில் பங்கேற்று ஊக்குவிப்பது வழக்கம்.

ஆனால், இந்த ஆண்டு, மிகப்பெரிய பொருளாதாரத் தலைமைகளும், அதிகளவில் கார்பனை உமிழும் நாடுகளின் தலைவர்களும் பங்கேற்கவில்லை என்பது குறிப்பிடத்தக்கது.

இந்தியப் பிரதமர் நரேந்திர மோதி, அமெரிக்க அதிபர் ஜோ பைடன், சீனத் தலைவர் ஷி ஜின்பிங், பிரான்ஸ் அதிபர் இமானுவேல் மக்ரோங், ஜெர்மனி ஆட்சித்துறைத் தலைவர் ஓலாஃப் ஷோட்ஸ் ஆகியோர் இந்த உச்சி மாநாட்டில் பங்கேற்கவில்லை.

இதற்குப் பல காரணங்கள் உள்ளபோதிலும், இது உச்சி மாநாட்டிற்கு வலுவான துவக்கத்தை வழங்க உதவாது. மாநாட்டில் பங்கேற்கும் தலைவர்களுக்கு பிரச்னைகள் உள்ளன. குறிப்பாக மத்திய கிழக்கு, யுக்ரேன் போன்ற இடங்களில் நடந்துகொண்டிருக்கும் இரண்டு பெரிய போர்களும், உலகளாவிய நிதிச் சிக்கல்களும் அதில் சில காரணங்களாகும்.

“எந்த ஒரு உலகத் தலைவருக்கும், ‘காலநிலை மாற்றம்’ என்பது முக்கியமான பிரச்னையில்லை,” என்று ஆக்ஸ்ஃபோர்டு பல்கலைக்கழகத்தின் பேராசிரியர் தாமஸ் ஹேல் கூறுகிறார்.

மேலும், முக்கியமான உடன்படிக்கைகளை பாகுவில் உறுதிசெய்யத் தேவையான தூதரக அல்லது நிதி வல்லமை அஜர்பைஜானுக்கு இல்லை என்று அடிப்படையில் பொதுவான கருத்தும் நிலவுகிறது.

அடுத்த ஆண்டின் COP30, பிரேசிலில் நடைபெறவுள்ளதால் அதிக முன்னேற்றம் ஏற்படும் என பல தலைவர்களும் கருதுகின்றனர்.

இந்த ஆண்டின் முக்கியமான கேள்வி: நிதி.

2015-இல் கையெழுத்திடப்பட்ட பாரிஸ் ஒப்பந்தத்தின் கீழ், உலகளாவிய வெப்பநிலையை 1.5 டிகிரி செல்சியஸுக்குள் கொண்டுவர முயற்சிப்பதாக உலகத் தலைவர்கள் உறுதிபூண்டனர்.

இதைச் சாத்தியப்படுத்துவதற்கு, காற்றை வேகமாக மாசுபடுத்தும் வாயு வெளியீட்டைக் குறைக்க, உலக நாடுகள் தங்களது முயற்சிகளை அதிகரிக்க வேண்டும்.

இந்த ஒப்பந்தத்தின் ஒரு பகுதியாக, 2025-க்குள் வளர்ந்து வரும் நாடுகளுக்கான புதிய நிதி இலக்கை அமைக்க நாடுகள் ஒப்பந்தம் செய்துள்ளன. இந்த நிதி, வளர்ந்து வரும் நாடுகளின் கார்பன் உமிழ்வைக் குறைக்கவும், அதிகரிக்கும் வெப்பநிலைத் தாக்கங்களால் ஏற்படும் மோசமான விளைவுகளைச் சமாளிக்கவும் பயன்படுத்தப்படும்.

புதிய நிதி இலக்கை நிர்ணயிப்பது, பணக்கார மற்றும் ஏழை நாடுகளுக்கு இடையே நம்பிக்கையை வளர்ப்பதில் ஒரு முக்கிய முயற்சியாக கருதப்படுகிறது. இதுவரை, இது அவ்வளவுச் சிறப்பாகச் செயல்படுத்தப்படவில்லை.

ஆப்பிரிக்க நாடுகள் மற்றும் சிறிய தீவு நாடுகள், 2030-க்குள் இந்தக் காலநிலை நிதி, 1 லட்சம் கோடி அமெரிக்க டாலர்கள் என்ற அளவை எட்ட வேண்டும் என்று எதிர்பார்க்கின்றன. (இந்திய மதிப்பில் சுமார் 84 லட்சம் கோடி ரூபாய்)

இதுவரை, சீனா மற்றும் வளைகுடா நாடுகள் வளர்ந்து வரும் நாடுகளாக வகைப்படுத்தப்பட்டதால் நிதி வழங்குவதில் இருந்து விலகி இருந்தன. மொத்த நிதித் தொகையை அதிகரிக்க வேண்டுமென்றால், இது மாற வேண்டும் என ஐரோப்பிய ஒன்றியம் மற்றும் பிற பணக்கார நாடுகள் கருதுகின்றன.

சில நாடுகள் இம்மாநாட்டில் தங்கள் திட்டங்களை வெளியிடும். ஆனால் அத்திட்டங்கள் பலவீனமானதாகவும் 1.5°C-க்கு மேல் உலக வெப்பநிலை உயர்வதைத் தடுக்க முடியாததாகவும் தோன்றினால், அது காலநிலை மாற்றத் திட்டங்களில் முன்னிலை வகிக்கும் நாடுகளுடன் பிரச்னைகளை ஏற்படுத்தலாம்.

மேலும், கடந்த ஆண்டின் காலநிலை மாற்றம் குறித்தான பேச்சுவார்த்தைகளில் ஒப்பந்தமிடப்பட்ட எரிபொருள் ஒப்பந்தங்கள் இன்னும் நிலைத்து நிற்கின்றனவா? இந்த ஆண்டின் G20 பேச்சுவார்த்தையில் சில நாடுகள் எண்ணெய், கரி, மற்றும் எரிவாயு வெளியீடு தொடர்பான வாக்குறுதிகளைப் பிறகு திரும்பிப் பெற்றுக்கொள்ள விரும்பியதாக சில தகவல்கள் இருந்தன.

இதன் சிக்கலைக் கண்டறிய அதிகமாக ஆராயத் தேவையில்லை.

இரண்டு வாரங்களுக்கு முன்பு கொலம்பியாவில், இயற்கைப் பாதுகாப்பு குறித்து ஐக்கிய நாடுகளின் முக்கியமான பேச்சுவார்த்தை நடந்தது. அதில் பங்கேற்ற நாடுகள் தங்களது முக்கிய இலக்குகளை ஏற்றுக்கொள்ள முடியாதபோது அப்பேச்சுவார்தை தோல்வியில் முடிந்தது.