கேரளா: ஆளுயர மரவள்ளிக் கிழங்கை காப்பாற்ற இந்த பழங்குடி பெண்கள் போராடுவது ஏன்?

தன் சமூகத்தைச் சேர்ந்த பெண்கள் இந்த மரவள்ளிக் கிழங்குகளை சேகரிப்பதில் எப்போதுமே முன்னணியில் இருந்ததாக கூறுகிறார் லஷ்மி. இந்த கிழங்குகளை கண்டுபிடிக்க அவர்கள் காட்டுக்குள் அதிக தொலைவு செல்ல வேண்டியதில்லை. மேலும், இவற்றை சேமித்து வைப்பது எளிதானது. இவை பெரிய குடும்பங்களுக்கு அதிகளவில் உணவு வழங்குகிறது.

“இந்த பாரம்பரிய மரவள்ளிக் கிழங்கின் மருத்துவ குணங்களை நாங்கள் நம்புகிறோம்,” என, நூராங் குழுவை சேர்ந்த சாந்தா கூறுகிறார்.

“செரிமானம் மற்றும் வயிறு தொடர்பான பிரச்னைகளை இது குணப்படுத்துவதாக இங்குள்ள தாய்மார்கள் உறுதியாக நம்புகின்றனர். குறிப்பாக, அதனை மஞ்சளுடன் சேர்த்து சாப்பிடும்போது அதன் பலன்கள் அதிகரிக்கின்றன.”

வேட்ட குருமன் சமூகத்தினர் முன்பு, வெள்ளம் மற்றும் நிலச்சரிவால் அதிக பாதிப்புக்குள்ளாகிவரும் வயநாட்டின் தொலைதூர வனப்பகுதியில் அங்குமிங்குமாக சிதறி வாழ்ந்துவந்தனர்.

கடந்த 2003ல் இச்சமூக மக்கள் சுமார் 700 பேரை கேரள அரசு மறுகுடியமர்வு செய்தது. அவர்கள் ஏற்கனவே வசித்துவந்த வனப்பகுதியின் எல்லையில் புதிய வீடுகளை அமைத்துத் தந்தது.

கடந்த 2016-ஆம் ஆண்டு அரசாங்கம் ஒவ்வொரு குடும்பத்திற்கும் அரை ஏக்கர் நிலம் வழங்கியது. அதை பெரும்பாலான குடும்பங்கள் விவசாயம் செய்யவும் கால்நடைகளை வளர்க்கவும் பயன்படுத்தின. இது பழங்குடி சமூகங்களின் உணவுப் பழக்கங்களில் தெளிவான மாற்றத்தை ஏற்படுத்தியதாக, சாய் கிருஷ்ணன் கூறுகிறார்.

மே 2022ல் திருநெல்லி பழங்குடியின ஒருங்கிணைந்த வளர்ச்சித் திட்டம், நூராங் குழுவை உருவாக்கியது. பழங்குடி சமூகத்தினரின் உணவுப் பாதுகாப்பை மேம்படுத்துவதும், காடுகளில் மரவள்ளிக் கிழங்குகளை தேடுவதை விடுத்து, தங்கள் நிலங்களில் அரிசி, வாழை, காய்கறிகள் மற்றும் மற்ற பயிர்களை பயிரிடுவதற்கு மாறிவருவதன் மீது கவனத்தை செலுத்துவதும் இதன் நோக்கமாகும்.

இது, கேரளாவின் குடும்பஸ்ரீ திட்டத்தின் ஓர் அங்கமாகும். பல்வேறு பாதிப்புகளுக்கு ஆளாகியுள்ள பழங்குடியின சமூகங்களில் வறுமையை ஒழிக்க, வேளாண் பயிற்சி வழங்கி, பெண்களை அதிகாரப்படுத்தும் முன்னெடுப்புதான் குடும்பஸ்ரீ திட்டமாகும்.

“கோவிட் காலகட்டத்தில் பழங்குடி சமூக குழந்தைகளிடையே நாங்கள் விழிப்புணர்வு நிகழ்ச்சியை நடத்தினோம். அவர்கள் சாப்பிடும் உணவுகள் குறித்து ஆய்வு செய்தோம். அப்போதுதான், அந்த சமூகங்களுக்கு முன்பு பிரதான உணவாக இருந்த பல சத்தான, மரவள்ளிக் கிழங்கு வகைகள் குறித்து அந்த குழந்தைகளுக்குத் தெரியவே இல்லை என்பதை அறிந்தோம்,” என்கிறார் சாய்கிருஷ்ணன்.

அந்த கணக்கெடுப்பு, அவர்களின் உணவுப்பழக்கங்கள் மாறிவருவதை காட்டுவதாக அவர் கூறுகிறார். அந்த குழந்தைகள் அரிசி உணவு சார்ந்து விருப்பமாக உள்ளனர். மாநில அரசு குறைந்த வருமானம் கொண்ட குடும்பங்களுக்கு பொது விநியோகத் திட்டம் மூலம் இலவசமாக அரிசி வழங்கி வருகிறது.

“மரவள்ளிக் கிழங்குகள் மிக துரிதமாக சமைக்கக்கூடிய, புரதச்சத்து நிறைந்த உணவு,” என்கிறார் லஷ்மி. “எங்களின் பாரம்பரிய உணவிலிருந்து எங்களின் குழந்தைகள் விலகி செல்கிறார்கள் என்றால், அது பேரிழப்பாக அமையும். பல தலைமுறைகளாக நாங்கள் சார்ந்திருந்த ஊட்டச்சத்தை இழப்பது என்பது, எங்களின் அடையாளத்தை இழப்பது போன்றதாகும்.”

கடந்த 2022-ல் தொடங்கியதிலிருந்து, நூராங் குழுவை சேர்ந்த 10 பேர், 180 காட்டு கிழங்கு வகைகளை பயிரிட்டு, தங்கள் சமூகத்திற்கு அவற்றை மீட்டுள்ளனர். இதில், நூராங் கிழங்கை சேர்ந்த 156 வகைகளும் மூன்று கருணைக்கிழங்கு வகைகளும், எட்டு சேப்பங்கிழங்கு வகைகளும், 16 மஞ்சள் இனங்கள், 4 மரவள்ளிக்கிழங்கு வகைகளும், ஏழு சர்க்கரைவள்ளிக் கிழங்கு வகைகளும், இருவகையான இஞ்சி, ஒருவகை சீன உருளைக் கிழங்கு, மூன்று வகையான கூகைக் கிழங்குகளும் அடங்கும்.

“எங்களுக்குக் கிடைக்கும் பலவித அரிதான கிழங்கு விதைகளை பாதுகாத்து, அவற்றை பயிர் செய்து, வளர்ப்பதுதான் இதன் இலக்கு,” என்கிறார் நூராங் குழுவை சேர்ந்த சரசு.

ஆரம்பத்தில் அவற்றை வளர்ப்பதற்கு நிலத்தை சமன் செய்யத் தொடங்கியபோது, மிகவும் கடினமானதாக இருந்ததாக கூறுகிறார் சரசு.

ஏனெனில், அவர்களால் கூலி தொழிலாளர்களை வேலைக்கு எடுக்க முடியவில்லை. மேலும், முட்புதர்கள் மற்றும் நிலத்தில் வளர்ந்திருந்த லண்டானா கேமெரா (உண்ணிச்செடி) ஆகியவற்றை களைவது பெரும் பணியாக இருந்தது. இந்த முள் செடிகள், 2-4 மீ உயரம் வளரும் தன்மை கொண்டவை, அடர்த்தியான, கூர்மையான முட்புதராக இது உருவாகக்கூடும்.

“ஒவ்வொரு நாளின் முடிவிலும் எங்கள் கைகளிலிருந்து ரத்தம் வரும், அவை மிகுந்த வலியை உண்டாக்கும்,” என்கிறார் சரசு.

“பெரும் விவசாயிகளைப் போன்று அல்லாமல், டிராக்டர்களின் உதவியின்றி எல்லாவற்றையும் நாங்களே மேற்கொள்வோம். உதவிக்கு ஆட்களை நியமிக்கவும் எங்களிடம் பணம் இல்லை.”

போதுமான நிதி இல்லாததும் அவர்களின் முயற்சிகளுக்குத் தடையை ஏற்படுத்தியது என்கிறார் அவர்.